Pomimo nacisku na pracę zespołową wielu pracowników doznaje poczucia osamotnienia.
Choć samotność postrzegamy często w kategoriach problemu osobistego, ma ona także wymiar organizacyjny. Brak więzi społecznych – czy to z przyjaciółmi, z rodziną, czy też ze współpracownikami – może mieć poważne konsekwencje. Należą do nich nie tylko problemy zdrowotne, między innymi choroby serca, demencja i nowotwory, lecz także mniejsza produktywność, obniżona kreatywność i upośledzony proces podejmowania decyzji. Krótko mówiąc, osoby borykające się z poczuciem osamotnienia nie realizują pełni swoich możliwości w pracy, a co za tymi idzie – zespoły, których członkowie czują się samotni, też nie działają na pełnych obrotach. Wydawać by się mogło, że sam fakt pracy w grupie jest lekarstwem na samotność, bo daje poczucie wspólnoty i zażyłości.
