Jak zerwać z wypaleniem w 4 krokach

To był przepis na wypalenie: dwa lata pracy, często po godzinach, przy jednoczesnym pełnieniu funkcji rodzica czy opiekuna, w poczuciu izolacji od przyjaciół i współpracowników, którzy mogliby zagwarantować emocjonalne oraz praktyczne wsparcie. Jak wykazały badania przeprowadzone przez Korn Ferry w 2021 roku, 89% profesjonalistów twierdziło wówczas, że są wypaleni, a zdecydowana większość (81%) przyznała, że są wypaleni bardziej niż na początku pandemii.

Większość ekspertów jest zdania, iż sytuacja z 2021 roku nie zmieniła się obecnie, gdy pandemia wygasa, zwłaszcza wśród pracowników, którzy przywykli już do tej pandemicznej rutyny. „Ludzie, którzy się wypalają, zazwyczaj biorą na siebie więcej i więcej, co jeszcze pogłębia poczucie wypalenia, ponieważ są znani z tego, że można im zlecać więcej i więcej” twierdzi Frances Weir, doradca zawodowy w Korn Ferry Advance.

Niezależnie, czy powodem jest brak pasji do tego, co się robi, znużenie spowodowane ilością przepracowanych godzin, czy po prostu skumulowane obciążenie z ostatnich kilku lat, zdaniem ekspertów są sposoby na wciśnięcie przycisku „pauza” i refleksję nad tym, co prowadzi do wypalenia, a tym samym znalezienie sposobu na większą równowagę.

Nie rzucaj pracy

Kiedy czujemy, że sięgnęliśmy już samego dna, łatwo jest w desperacji sięgnąć po radykalne rozwiązania, takie jak natychmiastowe złożenie wymówienia. Jednak eksperci ostrzegają, że zrezygnowanie z pracy nie zlikwiduje braku równowagi czy pasji, ponieważ w związku z brakiem struktury i wynagrodzenia, wzrośnie poziom stresu. Lepiej jest zaplanować działania, które pozwolą rozładować stres, takie jak poranny spacer lub pisanie dziennika.

Bądź bardziej społecznie zaangażowany

Obecnie, w miarę jak świat ponownie się otwiera, spotykanie się z innymi ludźmi staje się balsamem, którego wielu potrzebuje, by odzyskać właściwą perspektywę. Odezwij się zatem do kolegów, mentorów, przyjaciół z prośbą o feedback dotyczący twojej sytuacji. Słuchanie opinii innych często pomaga w zrozumieniu własnych dylematów poprzez nawiązanie relacji z osobami, które mogą mieć podobne problemy.

Ważne, by czasem odpocząć od odpowiedzialności i zrobić coś przyjemnego. „Obecnie potrzebujemy ludzi wokół nas jeszcze bardziej” – twierdzi Weir. „Zaplanuj zatem spotkania o nieformalnym charakterze, nawet jeśli przybywa obowiązków”.

Ustal (lub przywróć) granice

W przypadku wielu profesjonalistów praca z domu doprowadziła do zatarcia i tak niewyraźnych już granic pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym. Aby temu przeciwdziałać, przeznacz tydzień na monitorowanie twojego czasu, a następnie zgromadzone dane pokaż szefowi razem z sugestiami, jak lepiej tym czasem zarządzać, na przykład przez delegowanie pracy. Możesz też zacząć wyznaczać granice, stopniowo dostosowując oczekiwania. Na przykład, zamiast odpowiadać na maile, gdy tylko przyjdą, przez cały dzień (od momentu, gdy się obudzisz, do chwili, gdy kładziesz się spać) odpowiadaj na nie tylko wówczas, gdy oficjalnie jesteś „w biurze”, nawet gdy pracujesz zdalnie. Naprawdę nieliczne zajęcia wymagają tego, byś był dostępny w trybie 24/7.

Skoncentruj się na swojej pasji

Czasami wypalenie może pojawić się, ponieważ masz nieprzeparte uczucie, że nie wykonujesz pracy, która jest dla ciebie znacząca i ważna. Jeśli jednak nie wiesz, jakiego rodzaju praca przyniosłaby ci spełnienie, obecne poczucie zagubienia czy bezcelowości może być wyczerpujące. W dodatku, kiedy koncentrujesz się na swojej pasji, zaczynasz myśleć z pogardą o swoich codziennych zajęciach.

„Zamiast jednak myśleć, że cała praca, którą wykonujesz, jest bezwartościowa, zadaj sobie pytanie, czy nie brakuje ci w pracy wyzwań” – twierdzi Mark Royal, starszy dyrektor w Korn Ferry. Jeśli istnieje inna funkcja, która takich wyzwań mogłaby ci dostarczyć, porozmawiaj o tym z szefem. Nawet jeśli nie ma zadań w firmie, których chciałbyś spróbować, określenie tego, czym nie chcesz się zajmować, pozwoli ci ustalić, co chciałbyś robić.

Artykuł opublikowany dzięki uprzejmości Korn Ferry, globalnej firmy doradztwa strategicznego i organizacyjnego.