Coaching koleżeński odgrywa fundamentalną rolę w rozwijaniu kompetencji, których technologia nie może zastąpić.
Ostatnimi czasy siły zakłócające kształtowanie przyszłości pracy poruszały się szybciej niż kiedykolwiek. Pandemia sprawiła, że firmy na całym świecie postawiły na pracę zdalną lub hybrydową i przyspieszyły wykorzystanie do automatyzacji takich technologii jak sztuczna inteligencja i robotyka. Podczas pandemii COVID‑19 szok z powodu braku możliwości poruszania się, który według szacunków ekonomistów z Uniwersytetu w Chicago spowodował, że na dziesięć zwolnień przypadały tylko trzy nowe zatrudnienia. Przewidywania wskazują również, że od 32% do 42% zwolnień związanych z pandemią ma charakter trwały.
Aby uniknąć masowego i długotrwałego bezrobocia, musimy starannie przygotować pracowników na przyszłość i nadać temu priorytet. Coraz częściej praca koncentruje się wokół unikalnych umiejętności, których technologia nie potrafi symulować – takich jak empatia, rozwiązywanie problemów, umiejętność współpracy czy właściwej komunikacji. Zwiększanie tych zdolności nie tylko pomaga samym pracownikom, lecz także ma realne implikacje biznesowe: umiejętności miękkie sprawiają, że firmy są silniejsze.
Raport Światowego Forum Ekonomicznego „Future of Jobs Report 2020” pokazał, że pracownicy zdają sobie z tego sprawę. Tematy takie jak uważność, medytacja, wdzięczność, życzliwość i umiejętność słuchania znalazły się w pierwszej dziesiątce obszarów zainteresowania osób zatrudnionych, wypierając sztuczne sieci neuronowe, przetwarzanie w chmurze i ogólne statystyki.
Pracodawcy również dostrzegają potrzebę kładzenia większego nacisku na rozwój własnych kompetencji miękkich, które są obecnie określane jako umiejętności mocy (power skills) lub umiejętności społeczne. Firmy stoją jednak przed fundamentalnym wyzwaniem: większość szkoleń dla pracowników została zaprojektowana z myślą o nauczeniu ich rutyny i umiejętności technicznych. Tradycyjne programy szkoleniowe zostały skonstruowane tak, aby przypominały szkoły czy uniwersytety – z nauczycielami przekazującymi wiedzę uczniom.
Zdobywanie umiejętności miękkich to zupełnie inny rodzaj nauki, w której seminaria i warsztaty prowadzone przez instruktorów nie wystarczą. Ludzie rozwijają takie umiejętności jak empatia, komunikacja, słuchanie i zdolność do udzielania konstruktywnych informacji zwrotnych, znajdując się w sytuacjach, w których muszą się nimi wykazać. Jest to główny powód, dla którego skupiam się na coachingu koleżeńskim, polegającym na tym, że współpracownicy regularnie prowadzą ze sobą godzinne rozmowy jeden na jeden, osobiście lub za pośrednictwem wideo. Zadają sobie nawzajem pytania, uważnie się słuchają, podrzucają pomysły i planują podjęcie konkretnych działań przed kolejną sesją.
Tego typu interakcje – między prawdziwymi partnerami, w których żaden z uczestników nie pełni roli „nauczyciela” – w największym stopniu przyczyniają się do rozwoju umiejętności miękkich. Podczas swojej pracy, która polega na pomaganiu firmom wypełniać luki w umiejętnościach miękkich za pomocą coachingu koleżeńskiego, zidentyfikowałem podstawowe różnice w zdobywaniu umiejętności twardych i miękkich (więcej w tabeli Umiejętności techniczne a umiejętności miękkie).
