„Jeśli nie macie tu kobiet, jak możecie mówić, że chodzi o ludzi?” – tymi słowami Mary Robinson, pierwsza prezydentka Irlandii, podsumowała COP21 (Conference of the Parties) w Paryżu w 2015 roku, podczas której zawarto porozumienie paryskie.
Tak ważne wydarzenie, które zapoczątkowało nowy trend geopolityki, wpłynęło na tworzenie nowych modeli biznesowych i zachowania społeczne, zostało zdominowane przez mężczyzn. Mimo że już w 2012 roku powstał projekt rezolucji Parlamentu Europejskiego, wzywającej do włączania i uwzględnienia kwestii płci na każdym etapie strategii politycznych dotyczących klimatu, od ich tworzenia aż po finansowanie, wdrożenie i ocenę. Niestety, udział kobiet w negocjacjach dotyczących zmiany klimatu jest nadal niewystarczający – stanowią one zaledwie 12–15% szefów delegacji i około 30% delegatów. Co więcej, to kobiety są szczególnie narażone na skutki zmiany klimatu ze względu na odgrywane przez nie role społeczne.
Autorka, dr Barbara Stepnowska, jest ambasadorką https://30percentclub.org/chapters/poland/30% Club Poland, ekspertką przywództwa zrównoważonego rozwoju, członkinią Rady Programowej Solidarni w Rozwoju, ekspertką w Climate Leadership.
I tak jak geopolityka 2022 roku wymaga podejścia wielokontekstowego, wielowymiarowego, tak też świat biznesu wymaga nowego podejścia. Wyniki raportu The Climate Action Gender Gap Oliver Wyman Forum i 30% Club, przygotowanego na COP26 w Glasgow, wskazują, że to kobiety wykazują większy aktywizm w walce ze zmianami klimatu, demonstrując większą świadomość i troskę o naszą planetę niż mężczyźni. Z drugiej zaś strony badanie Różnorodność w radach nadzorczych 2021 w Polsce, przeprowadzone z inicjatywy 30% Club Poland, wskazuje, że kobiety stoją na czele zaledwie 6% firm i stanowią 13% członków zarządów wszystkich spółek giełdowych. Zajmują też 15,8% miejsc w radach nadzorczych spółek giełdowych z rynku głównego.
Większa różnorodność jest potrzebna, by zwiększyć nasze szanse na dokonanie zielonej transformacji. Budowaniu współpracy na rzecz pozytywnych zmian służą inicjatywy takie jak Do[TANK] Innovation Squad, w ramach którego wraz z Ewą Sowińską, prof. Leifem Edvinssonem, Adem Faassem, Olgą Petelczyc i Alainem Heuroux tworzymy społeczny ruch. Jego członków i członkinie łączy autentyczna troska o realizację 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ z naciskiem na edukację, inkluzję oraz klimat.
W czasach niepewności i zmienności zasadniczą rolę odgrywają kompetencje przypisywane kobietom: współpraca, pomaganie sobie z życzliwością, empatią, ciągłe uczenie się, poszanowanie odmienności i budowanie relacji opartych na zaufaniu. Kobiety podchodzą w bardziej partycypacyjny, zwinny sposób do rozwiązywania problemów i przewodzenia. Takiego przywództwa nam dzisiaj potrzeba. Pandemia COVID‑19 uwypukliła zbiorową kruchość i głębokie powiązania między chorobami, niszczeniem ekosystemów, klimatem i emisjami, dobrobytem, równością i sprawiedliwością.
Idąc w ślad za alarmem profesor Ewy Bińczyk, nawołującej do zdroworozsądkowego gospodarowania zasobami Ziemi, należy w myśl rezolucji Parlamentu Europejskiego skorygować nasze myślenie oraz podjąć wysiłek na rzecz systemowych zmian i włączania kobiet w procesy decyzyjne.
Porozumienie paryskie z 2015 roku jest próbą solidarnego przywództwa w dążeniu do zeroemisyjności i neutralności klimatycznej. Cytując Davida Attenborough: „My, jako jedyny gatunek na świecie, możemy wyobrazić sobie przyszłość i wypełnić podróż solidarnego rozwoju, prowadzącą do zmiany społecznej”. Aby do tego doszło, kobiety i mężczyźni powinni łączyć swoje siły, usuwając w cień szkodliwe stereotypy.