Model Wszechstronnego Przywództwa (Versatile Leadership), opracowany przez Roberta Kaplana i Roba Kaisera, podkreśla, że liderzy przedsiębiorstw potrzebują nie tylko komplementarnych umiejętności ujętych w głównych wymiarach zarządzania strategicznego i operacyjnego oraz forsującego i angażującego (zobacz ramkę Model Wszechstronnego Przywództwa), ale też pewnej wszechstronności, rozumianej jako zdolność do zachowania równowagi pomiędzy nimi.
Tymczasem, jak wskazują wyniki badania „Style przywództwa polskich menedżerów” realizowanego w ramach projektu Panel Polskich Przedsiębiorstw PARP (1), w polskich firmach można zaobserwować wzrost zapotrzebowania na zarządzanie oparte na przywództwie angażującym (zobacz ramkę Model Wszechstronnego Przywództwa). Rosnąca popularność modelu angażującego jest niewątpliwie związana z wchodzeniem na rynek kolejnych pokoleń pracowników, tzw. Igreków i Zetów, znanych z niechęci do silnego przywództwa forsującego i podporządkowywania się standardom, ale za to otwartych na wyzwania i inspiracje.