Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGNiG) to firma, która podlega ustawicznej transformacji, wynikającej z jednej strony z potrzeby stałego doskonalenia, a z drugiej – z konieczności dopasowania się do regulacji, które nakazują rozdział jednostek produkcji gazu od jego dystrybucji. Liczba tych zmian, a także fakt, że nie wszystkie z nich są uzasadnione interesem ekonomicznym przedsiębiorstwa, sprawia, że jednym z podstawowych wyzwań, przed którymi stają kolejne zarządy PGNiG, jest mobilizacja wewnętrznych zasobów firmy do ich przeprowadzenia. Chcąc zwiększyć prawdopodobieństwo powodzenia procesu transformacji w tych realiach, powinny one spełnić pięć podstawowych warunków.
Zmiany muszą być adekwatne do potrzeb organizacji.
Każda zmiana ma odpowiednią porę. O tym, kiedy i gdzie warto uruchomić proces zmian, najlepiej wiedzą pracownicy liniowi firmy.
Rozpoczynając transformację, trzeba zapewnić adekwatne do potrzeb zasoby oraz rozróżnić zmiany o kluczowym charakterze od tych, które wynikają z potrzeby stałego doskonalenia organizacji.
Przed przystąpieniem do kolejnego etapu transformacji trzeba zapewnić odpowiedni okres stabilizacji, który pozwala przyzwyczaić się do już wprowadzonych zmian, a także wykazać pierwszymi efektami transformacji, swoistym „zwrotem ze zmiany”.
Zarządzający transformacją muszą odczuwać więź z organizacją. Inaczej nie odnajdą w sobie energii potrzebnej do przeprowadzenia długofalowych zmian.