Streszczenie: Wielu liderów kieruje się błędnym założeniem, że pracowników trzeba stale kontrolować i motywować z zewnątrz. Tymczasem badania wskazują, że największą skuteczność osiągają osoby, których potrzeby autonomii, kompetencji i relacji są zaspokojone. Teoria autodeterminacji podważa założenia teorii agencji i proponuje zarządzanie oparte na zaufaniu, samoorganizacji i wsparciu. Firmy, takie jak Viisi czy Semco, pokazują, że takie podejście prowadzi do większego zaangażowania, innowacyjności i lepszych wyników. Liderzy powinni redefiniować swoją rolę: tworzyć ramy i cele, ale też oddawać kontrolę swoim zespołom.
Błędne założenia dotyczące tego, co naprawdę motywuje ludzi do pracy, mogą prowadzić do nieskutecznych technik zarządzania. Badania pokazują lepszy sposób.
Motywowanie pracowników do efektywnej i rzetelnej pracy to jedno z kluczowych wyzwań zarządzania, które towarzyszy organizacjom od zawsze. Rozwiązania preferowane przez większość menedżerów opierają się jednak na dawno sformułowanych założeniach. Choć współcześni liderzy zdają sobie sprawę, że najbardziej wydajne są osoby wewnętrznie zmotywowane i wysoce zaangażowane, wciąż powszechnie stosuje się tradycyjne metody zarządzania. Opierają się one na przekonaniu, że ludzie będą ciężko pracować jedynie wtedy, kiedy otrzymają odpowiednie bodźce i będą stale monitorowani. U podstaw tej niespójności leżą dwie konkurencyjne teorie dotyczące motywacji. Każda z nich ma znaczące implikacje dla zarządzania, struktury organizacyjnej i osiąganych rezultatów.
Materiał dostępny tylko dla subskrybentów
Dołącz do subskrybentów MIT Sloan Management Review Polska Premium!
Kup subskrypcję