Zdolność organizacji do adaptacji staje się strategiczną determinantą jej biznesowego przetrwania i miarą talentu pracowników.

Przyzwyczailiśmy się myśleć, iż raz zdobyte umiejętności są naszym atutem, a zdolność do zachowań przewidywalnych i powtarzalnych, gdy dana sytuacja tego wymaga, jest jednym z wyznaczników wysokich kompetencji. Na tym założeniu opiera się tradycyjny model kompetencyjny, klucz do realizacji przeszłych strategii, który w świecie wysokiej nieprzewidywalności raczej nie będzie się sprawdzać.

W środowisku opartym na rywalizacji wzrosną te organizacje, które są zwinne i elastyczne (agile), zdolne do szybkiej reakcji. Zdolność organizacji do adaptacji staje się więc strategiczną determinantą przetrwania i miarą talentu pracowników. Sprawne organizacje zaprojektowane są tak, aby pracownicy potrafili szybko dostosowywać się do zmian rynkowych. Pracownicy w organizacjach o wysokiej sprawności są bardziej skoncentrowani na współpracy i łatwiej podejmują ryzyko, aby osiągnąć wynik. Wykazują też większą zdolność do działania w nieustannie zmieniającym się środowisku, bo pozwala im na to ich osobisty potencjał, a także dlatego, że uzyskują potrzebne wsparcie ze strony swoich liderów.

Zmiany, które głęboko zmieniły układ sił na polskim rynku pracy, wymagają strategicznego spojrzenia na zarządzanie pracownikami. Jest to wyzwanie nie tylko dla dyrektorów personalnych.