W sytuacji, w której pandemia odsłania słabości globalnych łańcuchów dostaw, nową drogę wskazują cyfrowe technologie produkcyjne.
To była kwestia życia lub śmierci. Podczas pierwszej fali pandemii COVID‑19 szpitalowi we włoskiej Brescii zaczęło brakować zaworów wydechowych do respiratorów. Dotychczasowi dostawcy nie byli w stanie nadążyć za szybko rosnącym zapotrzebowaniem na części zamienne, od których zależało ludzkie życie. Dlatego, w przypływie desperacji, szpital zwrócił się o pomoc do lokalnej społeczności.
Na apel szpitala odpowiedziała firma Isinnova, która miała możliwość przeprowadzenia szybkiego prototypowania. Firma z Brescii odtworzyła dokumentację techniczną zaworu, wykonała prototyp i wyprodukowała przy użyciu drukarek 3D tysiące części, które zażegnały kryzys. Ta sama firma rozwinęła później nowatorski pomysł przerobienia maski do nurkowania na awaryjny respirator. Ponieważ brak respiratorów był mocno odczuwalny w całych Włoszech, Isinnova nawiązała kontakt ze społecznością lokalnych cyfrowych ośrodków produkcyjnych, by zapewnić zaopatrzenie szpitali w odpowiednie materiały – powiedziała nam Martina Ferracane, założycielka FabLab Western Sicily. Wyprodukowano tysiące takich respiratorów zrobionych z masek, a następnie podarowano szpitalom w całym regionie zachodniej Sycylii. Rozproszony ekosystem ośrodków cyfrowej produkcji (digital fabrication facilities) – po części tworzonych przez lokalne społeczności, a po części komercyjnych – stał się ważną częścią lokalnego łańcucha dostaw, zaopatrującego placówki służby zdrowia w środki ochrony osobistej, części zamienne i sprzęt medyczny.
